İşğalçı sionist rejimi kabinetinə qarşı olan müxalifət rəhbəri Layir Lapid bir neçə gün əvvəl özünün Twitter hesabında yazıb: İran və Misirin yaxınlaşması “İsrail” və region maraqları ilə ziddir.
Bu, İran və Misir arasında ehtimal olunan qarşılıqlı anlaşma və iki ölkə arasındakı əlaqələrin bərpası mövzusunda sionistlərin yeganə mövqeyi deyil. Ərəb məsələləri üzrə sionist analitik Səmdar Biri sionist qəzetlərindən birində yazıb: İsrail elçiləri gizli şəkildə Misirə hücum edirlər ki, bu hadisənin yəni, İran və Misir yaxınlaşmasının qarşısının nəyə görə alınmalı olmasını izah etsinlər.
İşğalçı rejimin qəzetlərinin hesabatlarına o qədər də etimad olunmur. Çünki, yalanlarla doludurlar. Amma bilinən budur ki, hər növ Ərəb-Ərəb ya Ərəb-İran əlaqələrinin qurulması, qətiyyən İsrailin xeyrinə deyil. Aydındır ki, ərəb ölkələri və həmçinin, ərəb ölkələri ilə İran arasında sabit əlaqələr qurulan zaman bu rejimin təhlükəsizliyi və sabitliyi olmayacaq. Halbuki, region ölkələri arasındakı ixtilaflar, böhranlar və toqquşmalar bu qəsbkar və işğalçı rejim üçün ideal bir mühitdir.
Ərəb məsələləri üzrə sionist analitik Səmdar Birinin açıqlamaları aşkar yalandır. Misir elə bir ölkə deyil ki, digərləri ona, xüsusən də millətinin maraqları ilə bağlı olan hakimiyyət məsələləri ilə hansı yanaşma sərgiləməsini diktə etsin. Bu həqiqəti təsdiqləyəcək çoxlu sayda dəlillər mövcuddur; çünki, hətta ABŞ-ın təzyiqlərini öz maraqları ilə ziddiyyət təşkil etdikdə görməməzliyə vurur, o ki qaldı onunla digər ölkələr arasındakı əlaqələrə müdaxilə etmək üçün sionist rejimi kimi bir rejimə icazə versin.
Lapid düz deyridi ki, “Misir və İranın yaxınlaşmağı sionist rejimin maraqları ilə ziddir”; bu rejimin maraqları Misirlə və digər region ölkələri ilə tamamilə ziddir. Amma Lapidin unutduğu budur ki, region ölkələri, xüsusən də Çin, İraq və Oman Sultanlığının vasitəçilyi ilə baş tutan İran-Ərəbistan barışığından və həmçinin, ərəblə ərəbin yaxınlaşmasından sonra aralarındakı əlaqələri yenidən qurmaqdadırlar. Dünya da birqütblü sistemi kənara qoymaqla, bir neçə qütblü sisteme doğru gedir.
İşğalçı rejimin rəhbərlərinin İran-Ərəbistan, İran-Misir və Suriya-ərəb ölkələrinin yaxınlaşmalarından narahat olmağa haqları var. Bu yaxınlaşma tamamlandığı surətdə, bu rejimin cinayətlərinə son qoyacaq və bu rejimin süfrəsini yığışdıracaq. Bu süfrə həmin İran-Ərəb, Ərəb-Ərəb ixtilaflarıdır. Belə bir şəraitdə, bu rejim, İran-Misir ya İran-Ərəbistan və Suriya-ərəb ölkələrinin yaxınlaşması yoluna daş atmaq üçün göstərdiyi təzyiqlərdən həyasızca danışmaq əvəzin, özünü təcrid olunmuş və qovulmuş görəcək.
