Xəbər: ABŞ prezidenti Co Bayden Qrup 7 sammitində iştirak etmək üçün Yaponiyanın Hiroşima şəhərinə etdiyi səfərdə bu şəhərin sülh muzeyinin xatirə ofisində atom silahı olmayan dünyanın olmasını istəyib.
Bayden Hiroşimaya etdiyi səfərdə ölkəsinin ikinci dünya müharibəsində Hiroşima və Naqasakiyə qarşı istifadə etdiyi atom bombasına, bu iki şəhəri tamamilə məhv etməsinə və yüz minlərlə insanın öldürülməsinə görə üzr istəməyib.
Hiroşimaya ilk səfər edən ABŞ prezidenti olan ABŞ-ın keçmiş prezidenti Barak Obama kimi Bayden də ölkəsinin Hiroşima və Naqasakiyə qarşı istifadə etdiyi nüvə bombasına görə üzr istəməyib.
Bu anormal davranış ABŞ-ın terrorizm və cinayəti çərçivəsindədir. Əgər belə deyilsə, bir ölkənin prezidenti necə özünə icaze verir ki, ölkəsinin bulaşdığı bəşər tarixinin ən faciəli cinayət səhnəsinə baxış keçirsin, amma (cinayət) qurbanlarının ailələrindən üzr istəməsin? Bu iş, Yaponiya xalqına, qurbanların ailələrinə və bütün bəşəriyyətə qarşı təhqir sayılmırmı?
Daha gülməlisi budur ki, ölkəsinin minlərlə nüvə başlığı cəmlədiyi halda, nüvə silahları olmayan dünya istəyir. Daha pis olanı isə budur ki, bu silahları nüvə silahına sahib olmayan xalq qarşısında nümayiş etdirir. Onların işlərinə müdaxilə edib resurlarını qarət edir, nüvə silahları daşıyan strateji bombardmançıları və nüvə raketləri ilə təchiz olunmuş sualtı qayıqları dünyanın müxtəlif bölgələrinə göndərir və nüvə başlıqlarına sahib raketləri dünya boyunca öz bazalarında yerləşdirir.
Nüvə silahlarından istifadə edən, hegamon müxaliflərinin tamahını və terrorizmini həmin silahlarla təhdid edən dünyanın yeganə ölkəsi olan ABŞ, bu gün millətlərin müdafiəçisinə çevrilib. Müxaliflərini bəşəriyyət əleyhinə cinayətdə ittiham edir, kütləvi qırğın silahına sahib olmaları bəhanəsi ilə ac saxlamaq və tabe etmək məqsədi ilə ölkələrə sanksiya tətbiq edir. O, bu siyasəti ilə dünyada milyonlarla insanın ölümünə səbəb olub. Bəziləri düşünürlər ki, Hiroşima və Naqasakinin nüvə bombası ilə bombalanmasına görə, ABŞ-dan üzr istəməsini tələb etmək səhv bir işdir. Çünki, üzr istəməklə, belə cinayətlərə göz yummaq olmaz və bəşəriyyətin gələcəkdə belə cinayətlərə şahid olmaması üçün, bu işdə məsuliyyət daşıyanlar hərbi cinayətkarlar kimi mühakimə olunmalıdırlar. Nə qədər uzun çəksə də, belə bir günün gəlməsi qətidir.
