Qarşı tərəfin diqqət mərkəzində olan atılan yaxud hədəfə dəyən raketlərin sayı məsələsi ikinci dərəcəli mövzudur. Əsas məsələ İran xalqının və silahlı qüvvələrin iradə gücünün beynəlxalq arenada zahir olması və sübuta yetməsidir. Qarşı tərəfin narahatlığı da bu məsələyə görədir.” Bu, İslam İnqilabı rəhbəri Ayətullah Xamaneinin bazar günü silahlı qüvvələrin bir qrup yüksək rütbəli komandirləri ilə görüşündə etdiyi çıxışının bir hissəsidir.
Bəzi mütəxəssislərin fikincə, İslam İnqilabı rəhbərinin bəyanatı sionist rejiminin İranın Dəməşqdəki konsulluğuna qarşı təcavüzünə İranın cavabı ilə bağlı ən yaxşı təsvirdir. O, baş vermiş hadisədən dəqiq və təhrif olunmamış şəkildə agah olsunlar deyə, İranın mesajını dost və düşmənə çatdırdı. Çünki, bu mesaj Amerikanın, sionist rejiminin və regionda onlara bağlı olanların nəql etdikləri ilə tamamilə fərqlidir. Onların yalan hekayəsinin məqsədi ABŞ-ın regiondakı müqəvvası, yəni “İsrail”in rüsvayçılığını dünyanın gözü qarşısında ört-basdır etməkdir.
Amerika və sionist rejimi müxtəlif yalanlarla dünya ictimaiyyətinin fikrini çaşdırmağa və onu İranın cavabının həqiqi məqsədindən uzaqlaşdırmağa çalışıblar; bu hücumlarda bəzi sionistlərin həlak olması yaxud bu hücumlar zamanı xəstəxana, məktəb, ev, elektrik və ya su stansiyasının dağıdılması kimi yalanlar. Yayılması üçün çox çalışdıqları digər bir yalan budur ki, İranın atdığı raket və dronların 99%-i izlənilərək vurulub. Halbuki, əvvəldən və İranın cavabının necəliyindən aydın idi ki, İran mülki əraziləri hədəf seçmək və işğal olunmuş ərazilərdə geniş dağıntılar yaratmaq ardınca deyildi. Çünki, əgər belə bir məqsədi olsaydı, qabaqcıl raketlərindən istifadə edərdi və bundan da mühüm, əvvəlcədən məlumat vermədən hücum edərdi.
İranın raket cavabının ən mühüm hədəflərindən biri İran xalqının iradəsini həyata keçirmək və onun gücünü sübut etmək idi. Bu cavab regionda və dünyada ən yüksək hərbi qüvvələrin, yəni Amerika və “İsrail”in təhdidlərinə qarşı reaksiya idi, hansı ki, Fransa və İngiltərə kimi qərb hökumətlərinin hərbi dəstəyinə sahib idilər; nüvə texnologiyasını əldə edən və hamılıqla gözləmə halında olan hökumətlər. F-35 qırıcıları işğal olunmuş Fələstinin və bəzi ərəb ölkələrinin səmalarında uçmağa başladılar. ABŞ-ın “Tad” və sionist rejiminin “Xats”, “Flaxan Davud” və “Dəmir günbəz” kimi bir neçə anti-raket sistemləri də aktiv idi. Bundan əlavə, Amerika regiona elektron müharibəyə məxsus iki gəmi də göndərdi. Amma bunların heç biri İranın hücumunu dayandıra bilmədi. İran işğal olunmuş Fələstinə 300 raket və dron atmaqla sionist rejiminin təcavüzünə cavab verdi. Bu raketlər və dronlar əvvəlcədən müəyyən edilmiş yerlərə dəydilər. O yerlər İranın konsulluğuna qarşı təcavüzün başladığı sionist rejiminin iki hərbi bazası idi.
Bütün bu tarixi və misli görünməmiş reaksiyalar, yalnız İranın Dəməşqdəki konsulluğuna qarşı İsrailin təcavüzlərinə bir cavab idi. Sizin fikrinizcə, əgər İsrail birbaşa İran torpağını hədəf seçsəydi, İranın cavabı necə olardı?
Əl-Əqsa Fırtınası əməliyyatından sonra İranın reaksiyası “İsrail”in saxta etibarının sərbəst düşmə sürətini artırdı. İsrail axmaqcasına çalışdı ki, İran konsulluğuna təcavüz və Amerikanı münaqişəyə daxil etməklə İranla regional bir toqquşmada süqutun sürətini azaldıb, Netanyahu kimi səfehin rəhbərlik etdiyi rejimin qalması üçün bir iş görsün.
İran qətiyyətli, hərtərəfli və hər şeydən mühüm ağıllı şəkildə reaksiya verərək İsrailin İran konsulluğuna hücum etməklə özünü regionda yeganə dominant qüvvə kimi möhkəmləndirməklə bağlı hesablamalarını alt-üst etdi. İranın cavabı İsrailin zəifliyi və süstlüyü üzərinə çəkilmiş pərdəni kənara çəkdi.
İslam İnqilabı rəhbərinin barəsində danışdığı və özünü ən gözəl şəkildə göstərən İranın güclü iradəsi açıq-aşkar göstərdi ki, İsrail Amerikanın himayəsi altındadır və onun özünü təmin etmə haqqında dedikləri yalandan başqa bir şey deyil, bu rejim qalmaqdan ötrü ABŞ və NATO-ya möhtacdır. Bu reallıq “Əl-Əqsa Fırtınası” və “Doğru vəd” əməliyyatlarından sonra aydın bir şəkildə təsdiqləndi.
İranın iradəsi özünü “yer üzünün ən qüdrətli gücləri”nə qəbul etdirdi, hansı ki, bu “güclər”in onunla birbaşa olaraq qarşı-qarşıya gəlməyə cürətləri yox idi. Bu iradə göstərdi ki, Amerika artıq həmin qorxulu yuxu deyil ki, təyyarə gəmisinin keçməsiylə ölkələri devirsin. Əksinə, bugün o, beynəlxalq tərəflər vasitəsilə “böhranın şiddətlənməsi”ndən çəkinməsi üçün İrana yalvarır və “İsrail”ə addımlarının nəticəsi barəsində xəbərdarlıq edir.
Nə ABŞ, nə Qərb, nə NATO və nə də onun bölgədəki əlaltıları “İsrail”in təkbaşına İranın reaksiyasına cavab verməyə qadir olmadığını etiraf etdikdən sonra İsrail rejiminin zəifliyini ört-basdır edə bilmədilər.
İranın İsrail-ABŞ-a və həmçinin Qərbə zərbə endirməsi ABŞ və Qərb rəsmilərini Netanyahuya onun rejimi üçün gözlənilən dəhşətli nəticələr barəsində xəbərdarlıq etməyə məcbur etdi. Diqqət ediləsi məsələ budur ki, İsrail 3 kiçik dronla “cavab verdiyi” və onların adi zenit silahlarla vurulduğu zaman bu “reaksiya”nın məsuliyyətini qəbul etməyə cürət etmədi. İrqçi Netanyahunun dostu terrorçu Ben Gvir onu gülünc adlandırdı.
İsrailin bu biabırçı cavabı ABŞ mediasının bütün səs-küylərinə rəğmən İranın güclü iradəsinin qəbul etdirdiyi yeni hesablamalar qarşısında onun təslim olması idi. Amma ABŞ-ın “İsrailin cavabı”nı şişirtməsi “İsrailin itirilmiş etibarını” qaytarmaq əvəzinə, beynəlxalq ictimai rəydə gülüş mənbəyinə çevrildi.
